خطبه 165
وصف بهشت
اگر با چشم دل آنچه را از بهشت برایت وصف می شود بنگری،به آنچه در دنیاسست از شهوت ها و خوشی ها و مناظر آراسته اش بی میل می گردی،ووقتی درآواز به هم خوردن برگ های درختان بیندیشی فکرت سرگردان خواهد شد،درختانی که در کناره رودهایش روییده اند و ریشه در تپه های مشک فروبرده اند با خوشه هایی از مرواریدتر که از شاخه های کوچک و بزرگ آن درختان آویزان است و میوه های گوناگون که در غلاف خود جای گرفته و بی هیچ زحمتی چیده می شود و همانگونه که چیننده می خواهد در دستش قرار می گیرد.برای بهشتیان عسل های پاک وشراب صافی در قصرهایشان می چرخانند .ساکنان بهشت مردمی هستند که کرامت پی در پی به آنان می رسید تا سرانجام به خانه جاودانی درآمدند و از رنج سفر آسوده گشتند.
ای شنونده!اگر دل خویش را به مناظر زیبا و شگفت آوری که در بهشت به تو رومی آورند مشغول داری روحت با اشتیاق فراوان به آن دیار پرواز خواهد کرد وبرای هرچه زودتر رسیدن به آن از مجلس من به همسایگی مردگان خواهی رفت.خداوند با رحمت خویش ما و شما را در زمره کسانی قرار دهد که از عمق دل برای رسیدن به منازل نیکان می کوشند.
